Na een flinke fietstocht kwam ik via de IJsselbrug aan in Hattem om er een middagje rond te struinen en sfeer te proeven. Ik fietste via de Dijkpoort de vesting binnen en kwam al snel bij het Anton Pieck Museum op de Noordwal. Ik wilde even binnen gaan kijken maar bleef uiteindelijk veel langer dan gepland, enorm gefascineerd door het werk van Anton Pieck.

Anton Pieck: een veelzijdige creatieveling

Anton Pieck (1895–1987) was illustrator, tekenaar en grafisch kunstenaar. Dat laatste wist ik helemaal niet van hem en ik denk met mij velen. Ik kende hem natuurlijk van het sprookjesbos (en de vele andere dingen) die hij ontworpen heeft in de Efteling en verder van de mooie gedetailleerde nostalgische prenten op onder andere kalenders. Oude straatjes, winkeltjes en werkplaatsen, winterse taferelen. Alles in een unieke stijl met een heel eigen sfeer. 

Dat hij grafisch goed onderlegd was en veel etsen, houtsneden en lithografieën gemaakt heeft, zag ik pas in het museum. Hier hangen verschillende afdrukken van zijn werk die hij stuk voor stuk zelf drukte met zijn eigen, loeizware pers. Deze staat nu ook in het museum.

Wat ik altijd bijzonder vind, is hoe zijn werk tijdloos blijft. Geschilderd in een andere tijd en over een andere tijd, maar nog steeds erg geliefd. 

Rondje door het Anton Pieck museum

Het museum is gevestigd in het historische centrum van Hattem in een oud pand dat ooit een stadsboerderij was. Het is niet groot, maar er valt genoeg te zien, ik ben er toch zo’n twee uur binnen geweest.

Door de medewerkster van het Anton Pieck museum werd aangeraden om eerst een film over en met Anton Pieck te kijken alvorens de rest van het museum te gaan ontdekken. Deze wordt voorin het museum afgespeeld op een groot tv scherm. Hier is ook een pantry aanwezig met een koffieapparaat en verschillende frisdrank. 

In deze film zie je beelden van de opening in 1984 en verder is voornamelijk de kunstenaar zelf aan het woord. Hij geeft aan dat hij het best vreemd vind, een museum ingericht met zijn werk terwijl hij nog in leven is. Hij twijfelt ook aan het succes van het museum, maar waarschijnlijk heeft dat vooral met zijn bescheidenheid te maken.

De rest van het museum heeft een mooie verzameling van verschillende werken van Anton Pieck en hier wordt ook meteen duidelijk hoe veelzijdig hij was. Illustraties met aquarel, olieverf schilderijen en ook etsen, houtsneden en dergelijke. Een hoek is ingericht met voorbeelden van zijn werk voor de Efteling.

Wat een werklust en productiviteit!

Toen ik alles in het museum gezien had, besefte ik pas goed hoeveel werken Anton Pieck in zijn leven gemaakt heeft. Dat is enorm! Al die kalenders, boek illustraties, schilderijen, etsen en opdrachten. hij heeft alleen al meer dan 350 boeken geillustreerd. Het is duidelijk dat hij heel wat uren in zijn werkkamer heeft doorgebracht. En daarnaast werkte hij ook nog gewoon als tekenleraar op een middelbare school. In de film vertelde hij dat hij dat deed om een financiële achtervang te hebben zodat hij verder alleen maar hoefde te maken wat hij wilde en ook nee kon zeggen tegen opdrachten die hij niet zag zitten. Slim!

Ik vroeg me af hoelang hij bijvoorbeeld over een kalender deed. De museum medewerkster heeft het voor me gevraagd aan de conservator die al vanaf de opening betrokken is en op dat moment aanwezig was. Blijkt dat hij iedere kalender eigenlijk vier keer maakte, drie schetsen en dan definitief. En daar deed hij twee maanden over. Leuke feitjes 🙂

Zijn werklust vind ik enorm fascinerend, maar ook zijn oog voor detail. Dat maakt zijn illustraties zo bijzonder, hoe lang en hoe vaak je ook kijkt, iedere keer duikt er weer iets nieuws op. Ik vond het een fijn museum waar je goede een indruk krijgt van het werk van Anton Pieck maar ook van de persoon zelf.

Praktische informatie